Het openbaar vervoer in London

London Underground:

De metro van Londen (ook wel London Underground of de Tube) is het oudste metronetwerk ter wereld. De eerste lijn werd geopend op 10 januari 1863. Meer dan drie miljoen passagiers maken per dag gebruik van de metro, wat neerkomt op een jaarlijkse omzet van bijna een miljard euro. Het netwerk bestaat uit twaalf metrolijnen met een totale lengte van 408 kilometer en 275 stations. Buiten het stadscentrum lopen de lijnen vooral bovengronds. Ongeveer 45% van alle lijnen loopt ondergronds.

Het Londense ondergrondse netwerk kan in twee categorieën onderverdeeld worden:

  • Sub-surface (onder het oppervlak). Deze lijnen liggen ongeveer 5 meter onder het oppervlak en zijn de oudste lijnen van de Underground.
  • Deep-level (diepliggend).

Spoorwegen:

Londen is het centrum van het Britse spoorwegnet. De stad heeft veertien grote treinstations rond het centrum. Net als veel andere Europese steden was het in de negentiende eeuw niet toegestaan om doorgaande spoorlijnen door de stad aan te leggen. Daarom liggen de meeste van deze stations buiten het hart van de stad. Met de aanleg van Crossrail wordt het na anderhalve eeuw mogelijk om treinen te laten rijden dwars door (onder) de stad. Vrijwel alle wijken zonder metro of de Docklands Light Railway, zijn wel aangesloten op het spoorwegennet. London Overground voorziet het noorden en westen van Londen in het spoorvervoer. Dit netwerk bestaat uit vijf lijnen en 78 stations.

De belangrijkste stations van Londen zijn: Euston, St Pancras en King’s Cross voor bestemmingen in het noorden, Liverpool Street en Fenchurch Street voor bestemmingen in het noordoosten, Charing Cross, Blackfriars en Cannon Street voor bestemmingen in het zuidoosten, Victoria, Paddington en Waterloo voor bestemmingen in het zuiden en Marylebone voor bestemmingen in het westen en noordwesten. Station St Pancras is sinds november 2007 het eindpunt van de Eurostar, die Londen via de Kanaaltunnel met Parijs, Lille en Brussel verbindt.

Het station Clapham Junction in de wijk Wandsworth is relatief onbekend buiten Groot-Brittannië, maar met tweeduizend treinbewegingen per dag is het een van de drukste stations in Europa.

Bus-Vervoer:

Londen heeft een uitgebreid busnetwerk met onder andere de bekende rode dubbeldekkers. Het beroemde type AEC Routemaster, met open achterbalkon en conducteur, is eind 2005, op twee lijnen na, buiten dienst gesteld. Tegenwoordig zijn er bijna alleen nog dubbeldekkers met eenmansbediening en voorinstap. De dominantie van de dubbeldekker in het stadsbeeld neemt de laatste jaren echter sterk af doordat steeds meer gelede bussen in dienst komen. Met meer dan zes miljoen passagiers per dag heeft Londen één van de drukste busnetwerken van de wereld en verreweg het drukste van Europa. Tevens is er een nachtbus service, bestaande uit honderd routes.

Op 9 december 2005 reed voor het laatst een Routemaster op een reguliere buslijn (159). Een van de beroemdste onderdelen van het Londense straatbeeld is hiermee zo goed als verdwenen. Tachtig jaar lang zijn deze bussen en hun directe voorgangers van het verwante type RT een van de belangrijkste kenmerken van Londen geweest – tezamen met de Big Ben, de Tower Bridge en de Theems. De bussen zijn echter nog niet geheel uit het Londense straatbeeld verdwenen, want enkele Routemasters blijven voor het toerisme op twee routes rijden (de lijnen 9 en 15), in combinatie met modernere bustypen.

Route 9 – Heritage timetable in printable PDF form
Route 15 – Heritage timetable in printable PDF form
London Bus routes

Reacties zijn gesloten.