Het kasteel van Montjuïc (Catalaans: Castell de Montjuïc) is een fort op de heuvel Montjuïc in de Spaanse stad Barcelona. Het speelde een rol in de geschiedenis van de stad, als fort maar vooral als gevangenis.
De eerste fortificaties op de plaats van het huidige kasteel zijn gebouwd aan het einde van de jaren 40 van de 17e eeuw, tijdens de Catalaanse opstand. Door een uitbreiding in 1694 verandert het bouwwerk in een fort, dat in 1697 een beleg van de Fransen moet weerstaan, in 1704 en 1705 aanvallen van de Engelsen en tijdens de Spaanse successieoorlog (1702 – 1714) de aanvallen van de troepen van het Huis van Bourbon.
In 1746 wordt de Markies van La Mina, Jaime de Guzmán y Spinola, benoemd tot Kapitein Generaal van Catalonië. Hij besluit dat het fort toe is aan modernisering, en geeft hiertoe opdracht aan de ingenieur Juan Martin Cermeño. Die presenteert zijn ontwerp op 12 januari 1751. De bouwwerkzaamheden beginnen in 1753 en duren tot 1799. Sindsdien heeft het fort zijn huidige vorm.
Vanaf de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog (1808-1814) t/m het einde van het regime van Franco in 1975 is het fort als gevangenis gebruikt en werden er diverse tegenstanders van de verschillende regimes gefusilleerd.
Na de ontmanteling als gevangenis in 1978, na de val van het Francoregime, wordt het fort in 2008 overgedragen aan de gemeente Barcelona. Die heeft de intentie het voor civiele doeleinden te gaan gebruiken: als expositieruimte, met een vaste expositie over de band tussen het fort en de stad Barcelona, als internationaal centrum voor de vrede, maar ook voor culturele manifestaties, en andere activiteiten.
Ook genieten de vele bezoekers vanaf het fort van de schitterende uitzichten op de stad (Mirador de Montjuic).
Meer info over het kasteel: